Świat po atomowej zagładzie jest obcy, niebezpieczny i tajemniczy. Odkryj go!
Wielkie wojny potężnych frakcji, samotni mściciele czy przedwojenna technologia. Ludzie pozostali ludźmi i nadal będą walczyć między sobą o wszystko
Nie jesteś zalogowany na forum.
Powojenny świat niesie za sobą wiele chorób.
Tunelowa febra
Połączenie się żółtej febry oraz malarii. Razem prowadzą do powstania żółtaczki ale także do dreszczy, gorączki, bóle głowy, nudności. Następnie wysiadają nerki, ciało puchnie i stopniowo wyłącza się cały organizm. Choroba jest bolesna, ciężka i długo. Jedynym ratunkiem są duże stężenia chininy, które z kolei mogą jeszcze bardziej pogorszyć stan nerek oraz uszkodzić wątrobę.
Występowanie: Metro Moskwy, metro Rostowa nad Donem, metro Petersburga, katakumby Rzymu oraz podziemia Krakowa.
Zespół paranoi tunelowej
Strach przed ciemnością, ciasnotą, dużymi i otwartymi powierzchniami. Do tego często światłowstręt, omamy wzrokowe i słuchowe czy jadłowstręt. Choroba dość częsta, mająca duże podłoże psychosomatyczne.
Występowanie: Wszystkie podziemne schrony na całym globie.
Gruźlica
Zwykła gruźlica znalazła sobie idealne pole do popisu w podziemnych schronach. A pod wpływem radiacji zmutowała, przebieg jest szybszy i o wiele ostrzejszy. Ludzie potrafią czasami wypluć nawet do półtora litra krwi w ciągu godziny.
Występowanie: Wszystkie podziemne schrony całego globu.
Dżuma
Także i ta choroba zmutowała pod wpływem skażenia radiologicznego. Przebieg bardzo się zaostrzył, do tego przenoszą ją wszystkie zwierzęta oraz mutanty, już nie tylko szczury.
Występowanie: Wszystkie osiedla ludzkie.
Biała plaga
Nie zna się dokładnego pochodzenia choroby, spekuluje się, że to zmutowana fibrodysplazja. Jednak atakuje każdego. Największy jej rozwój był na północy miasta, swego czasu palono całe enklawy by odciąć zarazę od pozostałych. Obecnie istnieją tylko niewielkie skupiska zachorowań.
Występowanie: Wrocław
"I stałem się Śmiercią, niszczycielem światów." - Robert Oppenheimer
Offline
Strach Tunelu
Nie jest to plaga sama w sobie, ponieważ jest ona przejściowa, ale można "zachorować" na nią na stałe. Strach Tunelu przejawia się w momencie samotnego podróżowania przez tunel, wzmaga się on jeśli mamy słabo działającą latarkę, a co dopiero jeżeli jej nie mamy. Strach Tunelu objawia się ciągłym wrażeniem, że ktoś stoi za nami, lub na nas patrzy. Nie można się jemu poddawać, trzeba przekonać samego siebie, że to tylko wrażenie. Jest to bardzo trudne, ale dzięki temu nasza psychika tak straszliwie nie ucierpi. Osoby, które nie dały radę przekonać się, że to tylko wrażenie, często traciły zmysły, a nawet strzelali sobie w głowę na środku tunelu. Po powrocie na stacje najczęściej powracali do siebie, ale trudno było ich przekonać do powrotu do tunelu.
Występowanie: Wszystkie podziemne schrony, posiadające tunele.
"Bestia najgorsza zna nieco litości, lecz ja jej nie znam, więc nie jestem bestią".
Offline